Obejmuje ono terapię indywidualną lub grupową z dzieckiem oraz indywidualną lub grupową z dzieckiem i rodzicami lub opiekunami. Terapia polega na ćwiczeniach wspierających rozwój poznawczy, społeczny i emocjonalny dziecka, monitorowaniu etapów kształcenia dziecka, zajęciach korekcyjno-kompensacyjnych z dziećmi, wczesnej interwencji w nauce czytania i pisania, psychoedukacji rodziców.
Terapią pedagogiczną objęci są pacjenci od rozpoczęcia 4 r.ż. do ukończenia 18 r.ż., w ramach zajęć indywidualnych oraz grupowych.
Praca pedagoga specjalnego ma na celu:
1. Przygotowanie dziecka do osiągnięcia dojrzałości szkolnej (rozwijanie słownictwa, czytanie ze zrozumieniem).
2. Zajęcia wyrównawcze z dziećmi mającymi trudności w czytaniu i pisaniu (dysleksja, dysgrafia).
3. Podnoszenie wiedzy ogólnej oraz pomoc w pracach domowych dzieciom rodziców niesłyszących.
4. Nauczanie dziecka wyrażania swoich emocji, nawiązywania kontaktu z otoczeniem w połączeniu z edukacją szkolną – szczególnie w ramach terapii dzieci z zespołem Aspergera (metoda Millerów).
5. Rozwijanie zainteresowań i uzdolnień dziecka.
Do metod wykorzystywanych w terapii należą:
1. Metoda dobrego startu – metoda wspierania rozwoju psychomotorycznego dziecka, rehabilitacji psychomotorycznej i edukacji z zastosowaniem polisensorycznego uczenia się. Celem tej metody jest aktywizowanie rozwoju funkcji psychomotorycznych i ich integracji oraz korygowanie zaburzeń tego rozwoju.
Podstawowe założenia metody to:
- Rozwijanie funkcji językowych,
- Rozwijanie funkcji spostrzeżeniowych: wzrokowych, słuchowych, dotykowych i motorycznych,
- Usprawnianie czynności analizatorów: słuchowego, wzrokowego, kinestetyczno – ruchowego,
- Kształcenie lateralizacji,
- Orientacja w schemacie ciała i przestrzeni.
2. Metoda ośrodków pracy – jedna z metod nauczania całościowego. Całościowe ujmowanie treści bez rozbijania jej na oddzielne zagadnienia w czasie opracowywania zjawisk występujących w życiu. Dziecko poznaje zagadnienia od najprostszych do coraz bardziej skomplikowanych, co pozwala na opieranie się na doświadczeniach już zdobytych i sprawia, że poznanie jest kontrolowane i wzbogacane.
3. Arteterapia – terapia poprzez działalność plastyczną:
- Rozwija inteligencję, wrażliwość plastyczną,
- Usprawnia percepcję,
- Sprzyja rozwijaniu nowych umiejętności,
- Przyczynia się do zmiany niepożądanych zachowań,
- Prowadzi do większej otwartości,
- Redukuje niskie poczucie własnej wartości,
- Spełnia rolę kompensacyjną.
4. Metoda Glenna Domana (elementy tej metody, tzn. pierwszy i drugi etap) – nauka czytania (całościowa). Program nauki czytania wyróżnia pięć kolejnych etapów:
- Nauka pojedynczych słów,
- Wyrażenia dwuwyrazowe,
- Proste zdania,
- Rozbudowane zdania,
- Praca z książeczkami.
5. Metoda analityczno-syntetyczna – nauka czytania. Opiera się na tym, że najpierw wyodrębnia się słuchowo (dźwiękowo) odpowiednie głoski (samogłoski, spółgłoski), a następnie wzrokowo głoski zapisane symbolami literowymi.
6. Metoda symultaniczno – sekwencyjna wczesnej nauki czytania (wykorzystuje się jej elementy). Jest metodą sylabową opartą na najnowszych badaniach neuropsychologicznych. Wykorzystuje wiedzę o sekwencyjnych zdolnościach lewej półkuli mózgowej przy równoczesnym korzystaniu z symultanicznych sposobów przetwarzania bodźców językowych półkuli prawej. Wszystkie zadania opierające się na pracy prawej półkuli mózgowej (globalne rozpoznawanie samogłosek, wyrażeń dźwiękonaśladowczych, rzeczowników w mianowniku) mają na celu wzbudzanie motywacji dziecka do nauki czytania oraz przeprowadzane są w taki sposób, aby jak najszybciej przejść do czytania analityczno-sekwencyjnego, lewopółkulowego.